odosobnić się

odosobnić się
сов.
обосо́биться, изоли́роваться
Syn:
wyizolować się

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Смотреть что такое "odosobnić się" в других словарях:

  • odosabniać się – odosobnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o ludziach i zwierzętach: oddzielać się od innych i nie kontaktować się z nimi; izolować się, separować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobrowolnie odosobnili się od reszty mieszkańców, przyjaciół. Jeden odosobnił się od reszty… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odosobnić — dk VIa, odosobnićnię, odosobnićnisz, odosobnićnij, odosobnićnił, odosobnićniony odosabniać a. odosobniać ndk I, odosobnićam, odosobnićasz, odosobnićają, odosobnićaj, odosobnićał, odosobnićany «oddzielić kogoś albo coś od otoczenia, odseparować od …   Słownik języka polskiego

  • pozamykać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odosobnić się, zamknąć się, ukryć się (w odniesieniu do wielu osób) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ludzie pozamykali się w domach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odosobnienie — n I 1. rzecz. od odosobnić Odosobnienie chorego dziecka. 2. lm D. odosobnienieeń «odseparowanie się, odizolowanie się od otoczenia; miejsce odizolowane, oddalone, samotne» Przebywać, pozostawać, żyć w odosobnieniu. ∆ praw. Miejsce odosobnienia… …   Słownik języka polskiego

  • świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

  • zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… …   Słownik języka polskiego

  • cztery — + ż. rzecz.; czterej, czterech, m. os.; DMs. czterech, C. czterem, B. m. os. czterech, ż. rzecz. cztery, N. czterema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 4» Czterech mężczyzn idzie. Czterej mężczyźni idą. Cztery jabłka leżą na stole.… …   Słownik języka polskiego

  • separować — ndk a. dk IV, separowaćruję, separowaćrujesz, separowaćruj, separowaćował, separowaćowany 1. «oddzielać (oddzielić) kogoś lub coś» Separować ciężko chorego. 2. «przeprowadzać (przeprowadzić) separację małżonków» separować się «odłączać się… …   Słownik języka polskiego

  • pozamykać — dk I, pozamykaćam, pozamykaćasz, pozamykaćają, pozamykaćaj, pozamykaćał, pozamykaćany 1. «zamknąć wiele czegoś (co było otwarte)» Pozamykać drzwi, okna. 2. «zwinąć, zlikwidować wiele czegoś, zwinąć jedno po drugim» Pozamykano wiele sklepów.… …   Słownik języka polskiego

  • wyobcować — dk IV, wyobcowaćcuję, wyobcowaćcujesz, wyobcowaćcuj, wyobcowaćował, wyobcowaćowany wyobcowywać ndk VIIIa, wyobcowaćowuję, wyobcowaćowujesz, wyobcowaćowuj, wyobcowaćywał, wyobcowaćywany «wyłączyć ze środowiska; odosobnić, odizolować» Dziecko… …   Słownik języka polskiego

  • odizolować — dk IV, odizolowaćluję, odizolowaćlujesz, odizolowaćluj, odizolowaćował, odizolowaćowany odizolowywać ndk VIIIa, odizolowaćowuję, odizolowaćowujesz, odizolowaćowuj, odizolowaćywał, odizolowaćywany 1. «odosobnić, odłączyć, odseparować» Odizolować… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»